SERBEST KÜRSÜ

İlk sayımızın çıkmasına yakın Twitter hesabımızda "Neden Arduç?" konu başlıklı bir soru sorduk ve cevapladığınız takdirde; kendini en güzel ifade eden 3 kişinin yazısını ilk sayımızda yayınlayacağımızı söyledik. Kazanan arkadaşları tebrik eder, bizlere ulaştırdığınız güzel yazılar için hepinize teşekkür ederiz. Yazılarınız siftahımız olsun ve ilk sayımızda bize şans getirsin!

""Neden Arduç?

Çünkü onu sevmek, hayata haykırmak gibi, onu sevmek bütün güzelliklerin başlaması gibi.Onu o kadar çok seviyorum ki, içimdeki dünya sevgi yüklü ona karşı… O bizim iyi niyet elçimiz.Kanserli çocuklara umut veren, onların yeniden hayata tutunmasını sağlayan bir kanatsız melek.O, yeşil ağaçların sevgi kokan dalı gibi, el değmemiş suların en saf örneği.Ve en önemlisi o benim hayatımda ailemden sonra en değer verdiğim insan.O minicik gülümsemesiyle dünyanın bütün ışığını üzerinde topluyor.Ona ne demeliyim bilmiyorum; güneşim desem güneş batıyor, hayatım desem hayat kısa, ona canım demeliyim çünkü bu can onunla yaşıyor.Uzun lafın kısası, onu tüm kalbimle seviyorum. Ona sevgim kendimden çok. Neden mi Arduç? İşte bu yüzden Arduç…""

~Asya ( @liveforarduc )

""Neden mi Arduç?

Kelimeler yetmez cevap vermeye...

Gülüşü,samimiyeti,mükemmelliği...

Her şey bir yana kalbinin güzelliği azizim,o gülüşüne yansıyan kalbinin güzelliği...

Tek bir hayranını geri çeviremeyecek kadar, o ölümle burun buruna olan minicik Buğlem'e evlilik teklifi edecek kadar,Kansersiz Yaşam Derneği'nde tanıdığı Beytullah'ı gördüğünde duygulanacak kadar bir güzellik.

O güzellik ki kirli medyanın etkisinde kalmayan, onu her şeyiyle şahane kılan , genç yaşlı kadın erkek herkesi kendine hayran bırakan , dillerde "Adam gibi Adam" ifadesini dolaştıran bir güzellik.

İyi ki tanımışız,iyi ki sevmişiz onu.

Canım adam güzellikler,ışıklı günler hep seninle olsun.

Hep böyle kal,hep böyle güzel.""

~Dilara

( @TheArducist )

""Neden Arduç?' diye soruyorsunuz; Zor olacak ama birkaç kelimeyle anlatalım..

Söze nasıl başlanır bilmiyorum. Bir Barış Arduç kelimelerle nasıl ifade edilir?

Birkaç satıra nasıl sığar?

İnanın bilmiyorum.

Sanırım ne yazsam yetemeyecek.

Barış Arduç gibi bir 'Adam'a az gelecek...

Seviyorum seni.

Yüreğini, kalbini, vicdanını, merhametini, sevgini...

Çok seviyorum.

Senin sayende çok şey öğrendim, çok şey kazandım, çok değiştim.

Bu yüzden sana ne kadar teşekkür etsem az.

Farkında olmadan ömrüme çok şey kattın.

Daha iyi anlıyorum şimdilerde;

Senin ihtiyacın yok belki benim sevgime ama benim ihtiyacım var seni sevmeye...

Sanırım en çok bir insanın karşılıksız da sevilebileceğini öğrettin bana.

Ve bu hissettiğim en güzel duygu galiba.

Öylesine sevmek ki bu; ne karşılığı var, ne tarifi. Anlatamam sana...

İşte bu yüzden ARDUÇ; iyi ki ARDUÇ!!

Seni sevmeyi beceremedik çoğumuz.

Kırdık, üzdük, yaraladık bazen.

Yapamadık, nasıl sevilir bilemedik.

Tertemiz bir adamı tertemiz sevmek lazımdı oysa ki.

Ya da mükemmel bir adamı mükemmel sevmek gibi...

Yine de sen bizi herşeye rağmen sevdin.

Ayrım yapmadan, hata yanlış diye kayırmadan, hep sevdin ya bizi...

Herşeye rağmen "sevmiş işte" dedin ya bizim için. O zaman yine dedim. İşte bu yüzden ARDUÇ; iyi ki ARDUÇ!!

Yüzünün güzelliğinden, gülüşünün özelliğinden bahsetmek bile istemiyorum.

Çünkü o zaman duygularıma hükmedemiyorum.

Nasıl anlatsam ki sana...

O gülünce yanaklarında oluşan kıvrımı,

güneş değince kısılan gözlerini,

saçlarını, ellerini (ama aramızda kalsın en çok sakallarını) HERŞEYİNİ seviyorum...

Karakterinin mükemmelliği diyorum.

Olaylara karşı tutumun, duruşun, tavrın..

"Bu adam ne yaparsa yapsın, her zaman arkasındayım" dedirtiyor ki zaten yanlış da yapmıyor.

Dünyada bunca kötülük varken, başarı elde etmek için türlü yollar çevirip, bir yere gelmeye çalışan insanlar varken; senin bu kariyerin için çabalaman, sadece başarınla, kişiliğinle böylesine büyük bir yere gelmiş olman çok ama çok gurur verici.

Öyle ki seni başarısı sarsılmaz bir insan yapıyor.

Her gün daha da parlayacak bir yıldız yapıyor.

Adı heryerde duyulacak bir insan yapıyor.

Hani bir anne çocuğu başarılı olduğunda gurur duyar ya onunla.

Aynen boyle gurur duyuyoruz; daima.

Biraz tuhaf bir benzetme oldu ama :)...

Yani kısaca ARDUÇ; İşte bu yüzden ARDUÇ!!

Der ya Cemal Süreyya hani;

Uzaktan seviyorum seni.

Kimseyi sevemeyeceğim gibi.

Çünkü bu başka bir sevgi.

Söylenecek o kadar söz varken; sadece susarak seviyorum seni.

Bana neler kattığını bilerek seviyorum seni.

Seni yazarken duygulanıyorum mesela.

Yaşlarım dökülüyor yazılarıma.

Hani bir başarını duyuyorum ya,

Nasıl gururlanıyorum burada.

Hani bir fotoğrafını görüyorum ya,

Heyecanlanıyorum yanısıra.

Yine seviyorum sonra.

Her yol sana çıkıyor işte; anla...

Sana burda böyle seviyorum diyorum ya hani; seni görsem seviyorum bile diyemem belki...

Ama en çok neyini seviyorum biliyor musun?

Ünlü oluşunu değil,

Ünlü olup değişmeyişini...

İşte bu yüzden ARDUÇ; iyi ki ARDUÇ!!

Bir insanın idolü olmak, iyikisi olmak, örneği olmak, sevinci olmak, mutluluğu olmak, bazen gözyaşı olmak, merak ettiği olmak, dualarına konu olmak, kısacası HERŞEYİ olmak kolay değildir. Sen bende bundan fazlasını ifade ediyorsun. Bendeki seni tam ifade edemiyorum; çünkü yetemiyorum... Kelimelerin ötesinde kalır çoğu duygular. Sadece "hisset"mek gerekir...

Hep mutlu ol ARDUÇ.

Hep gül, güldür, gülümse.

Hep başarılı ol, hep iyi ol ARDUÇ.

İşte bu yüzden;

Yine ARDUÇ,

İyi ki ARDUÇ.... ""

~Durgun Deniz

( @Gmi6Deniz )